Bahçelerde kavaklar, dökülür yapraklar
Haha diye güler cadılar çalmadan oynar bizim ayılar.
Oynamayı bilmeyen ineğin kuzeni bönbön trene bakarlar.
Trendekiler onlara bakıp, der "ne bakıyonuz avanaklar"

Yalan mı, yalan mı, dondurmayı yalaan mı?
Benim bildiğim dondurma yalanır, sen pinokyoyla akraba mı?
Anlaşıldı anlaşıldı peki sizin kafada var mı?
Bayağı bişey var ama bazıları aradığını bulamadı.

Bazen durup düşünürler sanki durmadan düşünülüyormuş gibi,
Beyinsizler nasıl düşünür sanki?
Beyinsizler ağzıyla düşünür, yemektir tek düşünceleri
Kimse bilemez ki geleceği ne zaman yiyeceklerini...

Dedikodunun kodunu kim bilir söyleyin,
Ağzımda şeker var sıramı başkasına verin.
Saçmalayan kızlar haydi el ele verin,
Birlikte insanları gerin.

Güzel asmadan çıkar güzel yaprak, mağrifet o yapraktan güzel dolma yapmak.
Güzel dolma yaparsın ama yiyemeyince ne yaparsın?
O zaman annenle babana "beni sokaktan mı buldunuz" diye hesap sorarsın.
Ah sen ne de yamansın...

Sakın bir gününü bile geçirme saçmalamadan,
Yoksa geçer ömrün bir tebrik bile duymadan.
Soruları çöz çöz atmadan,
O günün tadını çıkar yatmadan...

Elimde SBS kitapları koştur Allah koştur,
Oh oh ....... iyice saçmaladık, coştur Allah coştur.
Sen bunları git de mantıklı takılanlara okuttur.
Kendini mantıklı sananları yerlerine otuttur...

Biz adamı valla kudurturuz, kudurtur!
Bu işimize kedilerin can düşmanı yardımcı olur.
Diyelim bu şiiri yazanlara "dur dur"
Ama demiyelim bu çok korkunç olur.

Eeee! Yine bir okul sonuna geldik.
Bu gün şiir kapasitemizi iyice gerdik.
Gerdikçe saçmalıklara yelken açıverdik.
Artık size " GÜLEGÜLE" dedik......................

                         (kim olduğumuz  malum, okulun en saçmalıkçı ilk 3 kızı)